Вељуштец
Вељуштец (бугарски: Велющец — село во Горноџумајско, Пиринска Македонија, во состав на денешната Општина Струмјани на Благоевградската област, југозападна Бугарија.[2]
| Вељуштец | |
|---|---|
  Вељуштец | |
|
Местоположба во областа   Вељуштец | |
| Координати: 41°35′N 23°8′E / 41.583° СГШ; 23.133° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Благоевградска област |
| Општина | Струмјани |
| Површина | |
| • Вкупна | 13,554 км2 (5,233 ми2) |
| Надм. вис. | 746 м |
| Население (2024) | |
| • Вкупно | 2 [1]. |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Историја
уредиОтоманско Царство
уредиЦрквата „Рождество на Пресвета Богородица“ од 1858 година е прогласена за споменик на културата. [3]
Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. во Вељушица (Vélouchitsa) имало 52 домаќинства и 150 жители Македонци.[4] [5]
По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, две лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети.[6]
Бугарија
уредиПо крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
Географија и местоположба
уредиСелото Вељуштец се наоѓа на околу 48 километри јужно од регионалниот центар Благоевград и на околу 8 километри југозападно од општинскиот центар Струмјани. Се наоѓа на Малешевските Планини, на левата (северозападна) долинска падина на една од десните притоки на Седелска Река (лева притока на реката Струма). Надморската височина е во опсег од околу 680 m на западниот дел на селото и околу 640 m на неговиот југоисточен дел, со општ наклон на теренот на југоисток кон реката.
Општински пат без асфалтен коловоз води кон исток од Вељуштец и го поврзува селото по разделница: лево - со Републичкиот пат III-1008 од трета класа и по него на исток со селото Микрево; од десната страна - со општинскиот пат кон селата Игралиште и Никудин на запад, а на исток - преку селото Палат со селото В’лково и до него Републичкиот пат III-1082 од трет ред. Сличен пат кон југ води од селото до Игралиште.
Атарот на селото Вељуштец се граничи со атарот на: селото Микрево на север; селото Палат на исток и југоисток; селото Махалата на југозапад; селото Седелец на северозапад.
| Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Жители | 354 | 403 | 346 | 204 | 61 | 31 | 20 | 15 | 7 |
 |
Според пописот на населението од 2011 година, етничкиот состав на селото е следниот:[9]
| Број на население | |
| Вкупно | 7 |
| Бугари | 7 |
| Турци | - |
| Роми | - |
| Останати | - |
| Не се определиле | - |
| Без одговор | - |
Личности
уреди- Родени
- Гавраил (Гаврил) Ангелов, член на Македонско-одринските доброволни чети [10]
- Надка Валчанова (р. 1948), народна пејачка
Наводи
уреди- ↑ www.grao.bg
- ↑ Guide Bulgaria, Accessed May 5, 2010
- ↑ Енциклопедия „Пирински край“, том I. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1995. стр. 141. ISBN 954-90006-1-3.
- ↑ 4,0 4,1 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 834
- ↑ 7,0 7,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Велющец , общ. Струмяни, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста
|url=(help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно|title=(help) - ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18. Занемарен непознатиот параметар
|deadlink=(се препорачува|url-status=) (help) - ↑ Попис на населението од 2011 година
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. : Личен състав по документи на Дирекция „Централен военен архив“ (PDF). София: Главно управление на архивите, Дирекция „Централен военен архив“ В. Търново, Архивни справочници № 9. 2006. стр. 25. ISBN 954-9800-52-0.