Аеросанка
Аеросанка (руски: aэросани) — санка или тобоган погонувана со пропелер што се лизга на скии. Аеросанките се користат за врски, испорака на пошта, медицинска помош и патролирање на границите во земји како Северна Русија, како и за разонода. Аеросанки користела советската Црвена армија за време на Зимската војна и Втората светска војна.
Првите аеросанки можеби биле изградени во 1903-05 година од Сергеј Неждановски. Во 1909–1910 година, младиот Игор Сикорски проектирал и испробал аеросанки, пред да продолжи да конструира повеќемоторни авиони и хеликоптери. Тие беа лесни возила од шперплоча на скии, придвижувани од користени мотори на авиони и пропелери.[1]
Воена употреба
уреди
Воената употреба на аеросанки датира барем од 1910-тите. За време на Првата светска војна, аеросанки биле користени за извидување, комуникација и лесни напади во северните области. За време на Зимската војна 1939-40 против Финска, некои аеросанки биле опремени со држач за митралез на покривот.[2] Можеле да превезуваат четири или пет луѓе и да влечат уште четворица на скии. Аеросанките првично се користеле за превоз, врски и медицинска евакуација во длабок снег, главно на отворено и на замрзнати езера и реки поради нивната слаба способност за искачување по ридови и ограничената способност за маневрирање на кривулести шумски патишта.
За време на Втората светска војна, аеросанките биле користени за извидување, врски и лесни напади во северните области благодарение на нивната голема подвижност (25 – 35 км/ч) во длабок снег, каде што многу возила воопшто не можеле да се движат.[3] Одговорноста за аеросанките била префрлена на Советските оклопни сили и биле поднесени нарачки за проектирање и изработка на лесно оклопни верзии, заштитени со десет милиметри челична плоча на предната страна. Тие биле организирани во транспортни или борбени баталјони од 45 возила, во три чети, често дејствувајќи во соработка со скијачката пешадија. Војниците обично биле носени или влечени од аеросанки, додека огнената поддршка била обезбедена од потешките оклопни модели вооружени со митралези. Аеросанките не биле користени за непосреден напад поради нивната ранливост на експлозиви како што се минофрлачки гранати.
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „The Propeller-Driven Sleigh“. SelfSite. July 26, 2005. Архивирано од изворникот на July 10, 2011. Посетено на 2008-09-11.
- ↑ Chris Bellamy (2008). Absolute War: Soviet Russia in the Second World War. Knopf Doubleday Publishing Group. ISBN 9780307481139. Посетено на 5 April 2018.
- ↑ Nigel Thomas (2011). World War II Soviet Armed Forces (2): 1942–43. Bloomsbury Publishing. ISBN 9781849088282. Посетено на 5 April 2018.
Надворешни врски
уреди- propeller-driven sleds at Lonesentry.com
- The Propeller-Driven Sleigh
- N007 Tupolev, aerosled with ground effect
- At the Russian Battlefield:
- Boyevyye aerosani 'Combat aerosani' at Brone-Sayt (Russian language)
- Aerosani-amfibiya AS-2, a modern amphibious recreational vehicle from aircraft manufacturer Tupolev (Russian language)
- Aerosani in WWII Article in Poligon magazine, 1'2002 (at Otvaga site).