Слободан Селениќ
Слободан Селениќ (српски: Слободан Селенић; 17 јуни 1933, Пакрац — 27 октомври 1995, Белград) — српски писател и книжевен критичар.
Слободан Селениќ Slobodan Selenić | |
---|---|
Спомен плоча на куќата во која живееше Селениќ | |
Роден(а) | 7 јуни 1933 Пакрац, Кралство Југославија |
Починал(а) | 27 октомври 1995 Белград, ФР Југославија | (возр. 62)
Националност | Србин |
Алма матер | Факултет за драмски уметности, Универзитет за уметности во Белград |
Занимање | Универзитетски професор, писател |
Награди | Нинова награда, Стеријна награда |
Животопис
уредиСелениќ е роден во Пакрац на 7 јуни 1933 година. Работел како професор на Факултетот за драмски уметности во Белград, каде што предавал драматургија на 20-от век. Исто така, бил дописен член на САНУ. Селениќ починал во Београд на 27 октомври 1995 година.[1] [2]
Творештво
уредиСелениќ пишувал романи, драми и театарска критика.
Библиографија
уредиСелениќ е автор на следниве дела:[3]
- Авангардната драма (антологија, 1964)
- Ангажманот во драмската форма (драмска теорија, 1965 и 2003)
- Мемоари на Перо Сакатиот (роман, 1968)
- Драмските правци во 20 век (драмска теорија, 1971 и 2002)
- Антологија на современата српска драма (антологија, 1977)
- Пријатели (роман, 1980)
- Писмо / глава (роман, 1982)
- Татковци и предци (1985)
- Тимор мортис (роман, 1989)
- Убиство со предумисла (роман, 1993)
- Исчекор во стварноста (политички разговори и есеи, 1995 и 2003)
- Малајско лудило (роман, 2003)
- Драмско време (театарска критика, приредил Феликс Пашиќ, 2005)
Покрај тоа, тој е автор на три драми:[2]
- Косанчиќев венац 7 (прва изведба: март 1982 во Атеље 212)
- Жигосување на народот во два дела (прва изведба: декември 1987 во Југословенско драмско позориште)
- Кнез Павле (прва изведба: мај 1991 во Југословенско драмско позориште)
Според неговиот истоимен роман, снимен е филмот „Убиство со предумисла“ во 1995 година, а следната година е филмуван и неговиот роман „Татковци и предци“ под ист наслов.
Награди
уредиЗа своите дела Селениќ е добитник на повеќе награди, како:[2]
- Октомвриска награда на Белград, 1969 година (за „Мемоарите на Перо Сакатиот“)
- НИН-ова награда, 1980 година (за „Пријатели“)
- Награда на Народната библиотека на Србија за најчитана книга, 1981 година (за „Пријатели“)
- Стериина награда за најдобар драмски текст, 1988 година (за „Жигосување на народот во два дела“)
- Награда „Меша Селимовиќ“, 1989 година (за „Тимор мортис“)
- Награда на Народната библиотека на Србија за најчитана книга, 1994 и 1995 година (за „Убиство со предумисла“)
- Посмртна награда за сценарио, 1996 година (за филмот „Убиство со предумисла“)
Наводи
уреди- ↑ http://www.sanu.ac.rs/Clanstvo/IstClan.aspx?arg=1255 Архивирано на 6 март 2018 г.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „O autoru“, во: Slobodan Selenić, Očevi i oci (deseto izdanje). Laguna, Beograd, 2023, стр. 359.
- ↑ „O autoru“, во: Slobodan Selenić, Očevi i oci (deseto izdanje). Laguna, Beograd, 2023, стр. 359-360.