Праисториски бројки
Броењето во праисторијата прво било помогнато со употреба на делови од телото, првенствено со прстите. Ова се одразило во етимологијата на одредени имиња на броеви, како на пример во имињата од десет и стот во праиндоевропските броеви, и двата содржат корен *dḱ, исто така, што се гледа во зборот за „прст“ (латински дигитус, сроден со англискиот toe (ножен прст)).
Раните системи на броење со употреба на рабош се појавуваат во доцниот палеолит. Првите посложени системи се развиле во Стариот Близок Исток заедно со развојот на раното пишување преку прапишувачките системи.
Заднина
уредиБроевите првично се развиле од употребата на ознаки за запишување како средство за броење, при што најстарите примери се стари околу 35,000 до 25,000 години.
Развој
уредиБроењето со помагала како рабош станало пософистицирано во блискоисточниот неолит, развивајќи во разни видови прапишување. Клинестото писмо се развило од прапишувањата поврзани со следење на стоките/добрата за време на бакарното време.
Стариот Свет
уреди- Египетски броеви
- Вавилонски броеви
- Егејски броеви
Новиот Свет
уредиРани броеви во Уникод
уредиПроширената повеќејазична табела на Уникод има голем број опсези на кодовни точки, резервирани за прасториски или раноисториски броеви:
- Егејски броеви (10100–1013F)
- Старогрчки броеви (10140–1018F)
- Клинести броеви и интерпункција (12400–1247F)
- Броеви со броење на прачки (1D360–1D37F)
Поврзано
уредиНаводи
уредиЦитирани извори
уреди- Артур Ј. Еванс, Writing in Prehistoric Greece, весник на Антрополошкиот институт на Велика Британија и Ирска (1900).