Палмска катедрала
Палмска катедрала или црква „Свети Никола“ во Палми (италијански: Concattedrale di Palmi, Chiesa di San Nicola) — главна црква во Палми во Италија и сокатедрала на Бискупијата Опидо Мамертина-Палми.
Палмска катедрала | |
---|---|
Основни податоци | |
Координати | 38°21′35″N 15°50′56″E / 38.35972°N 15.84889°E |
Подрачје | Калабрија |
Земја | Италија |
Архитектонски опис | |
Архитектонски тип | Катедрала |
Архитектонски стил | Неороманика |
Историја
уредиНема точни податоци кога е основана оваа парохија. Црквата Свети Никола била единствена во селото, помеѓу 1310 и 1311 година во Палми. Црквата Свети Никола повторно се споменува во некои акти од 1532 година. Црквата, во 1586 година, била вон градските ѕидини, а внатре се наоѓало „Братството Свети Никола“. Во 1664 година била основана наместо постојната „Братство во Чистилиштето“.
Во 18 век, свештенството и властите на Палми се бореле затоа што црквата била издигната во колегијатска црква. На 25 август 1741 година, бискупот од Милет, Марчело Филомарини, го подигнал „славниот колегијат Палми“, откако добил папска була од папата Бенедикт XIII.
Црквата, која била обновена во раздобјето 1740–1743 година, била уништена од калабриските земјотреси во 1783 година. Во март 1786 година црквата била повторно изградена.
Црквата повторно била оштетена од земјотрес во 1894 година. Потоа била уште еднаш обновена, но по Месинскиот земјотрес во 1908 година, кој предизвикал дополнителни големи оштетувања на структурата, во 1909 година, се пристапило кон уривање на градбата.
Новата и сегашна колегијатска црква Свети Никола, била отворена за богослужба во 1932 година и била посветена на „Мадона на писмото“, главниот заштитник на градот.
До црквата била изградена Саат кула која била завршена во 1956 година.
На 10 јуни 1979 година, во согласност со указот „Quo aptius“ на Конгрегацијата на бискупи, кој ги променил границите на епархиите во Калабрија и ја преименувал Бискупијата Опидо Мамертина во Бискупија Опидо Мамертина-Палми, колегијатската црква на Св. Никола ја презела титулата сокатедрала на бискупијата.
Опис
уредиГрадбата е во неороманички стил. На главната фасада е поставена уметничка натстрешница и трем и мал „портик“ со четири столба. Од левата страна се наоѓа саат кулата која функционира и како камбанарија на црквата.
Во неговата внатрешност, со план во облик на латински крст, има наос и два кораба на кои има две апсиди, посветени на Свети Никола, заштитникот на Палми и на Светото срце соодветно.
Над покривот има осумаголна купола, без прозорци, а од страната на црквата има капела за помали служби.
На ѕидовите на крилата можете да се види слика на „Свети Јосиф со детето Исус“ (1892), слика на „Свети Франциск Асишки во обожавање на крстот“ (1932), дрвена статуа на „Св. Јосиф со детето Исус“ (18 век), статуа дрвена „Успение на Марија“ (18 век).
На главниот олтар, изработен од мермер, е изложена скапоцената древна икона на „Богородица на писмото“ (1774).
Во параклисот, изграден неодамна, се наоѓа светилиште во кое е сместена реликвијата на Светата Коса.
Извори
уреди- Pacichelli, Giovan Battista (1702). Il Regno di Napoli in prospettiva [The Kingdom of Naples in Perspective]. Naples.
- Annibale Riccò, E. Camerana, Mario Baratta, Giovanni Di Stevano, Committee in charge of studies by the Royal Government for the study on the earthquake of November 16, 1894 in Calabria and Sicily, ed. Tipografia nazionale de G. Bertero e c., 1907;
- Antonio De Salvo, Research and historical studies around Palmi, Seminara and Gioia Tauro, ed. Lopresti, 1889;
Надворешни врски
уреди- Палмска катедрала на Ризницата ?