Градево
Градево — село во Горноџумајско, Пиринска Македонија, денес во општината Симитли на Благоевградската област, Бугарија. Населението брои 177 жители (2024).
| Градево | |
|---|---|
 Црква во селото | |
  Градево | |
|
Местоположба во областа   Градево | |
| Координати: 41°55′N 23°12′E / 41.917° СГШ; 23.200° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Благоевградска |
| Општина | Симитли |
| Површина | |
| • Вкупна | 97,505 км2 (37,647 ми2) |
| Надм. вис. | 469 м |
| Население (2024) | |
| • Вкупно | 177 |
| • Густина | 1,8/км2 (4,7/ми2) |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 2755 |
Географија и местоположба
уреди
Селото се наоѓа во планинско подрачје, во седлото Предел, на надморска височина од 470 м. Низ селото тече Градевска Река. Градево има разбиен тип и се дели на повеќе маала - некои од маалата се Баба Цвета, Марево, Срандашка, Реката и др.
Историја
уредиГрадево настанало како село со колиби. Се споменува во турските документи од 1576 г. Во 19 век овде се одгледувале кози, овци, овес, пченка, јачмен и компир.
Во 1891 година во селото имало 280 домаќинства, две цркви и едно црковно училиште.
Во 1900 година, според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“), населението на Градево изнесувало 1650 жители Македонци, сите христијани.[1][2]
На 13 и 14 јули, 1925 година, од страна на четници на ВМРО (Автономистичка), а по наредба на Иван Ванчо Михајлов, бил извршен масакр врз македонското население.
Во текот на учебната 1926-1927 година, во Градево функционирала гимназија со една паралелка, во која учеле 28 ученици (25 момчиња и 3 девојчиња), а предавал еден самостоен наставник.
Демографија
уредиНа табелата е прикажан бројот на населението во Градево за периодот 1934-2011:
| година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| население | 2564 | 2449 | 2113 | 1137 | 724 | 405 | 293 | 278 | 181 |
Етнички состав
уредиБрој и удел на етничките групи според пописот од 2011 година:
| националност | број | % |
| Бугари | 179 | 98,90 |
| Роми | - | - |
| Турци | - | - |
| други | - | - |
| не се самоопределиле | - | - |
| не одговориле | 2 | 1,10 |
| Вкупно | 181 | 100 |
Во селото и околината живеат голем број Македонци, кои од страна на бугарската држава не се признаваат како посебна етничка заедница и голем дел од нив се запишуваат како Бугари.[3]
Културни и природни знаменитости
уреди- Црквата „Св. Илија“ е објект од национално значење. Изградена во 1847 година во маалото Реката. Станува збор за камена, трикорабна псевдобазилика со предворие и балкон. Во 2011 година била извршена голема реновација и замена на покривот.
- Црквата „Св. Никола“ била изградена во 1861 година во Овнарската маала.[4]
- Параклисот „Св. 40 Маченици“ бил осветен во август 2016 година.
Личности
уредиРодени во Градево
- Ангел Иванов Кацарски, македонски револуционер.
- Ангел Мазнеов (1863 – 1902), македонски револуционер.
- Апостол Данчов (1876 - по 1943), македонски револуционер.
- Јордан Биров, македонски револуционер.
- Јордан Цицков (1865 – 1925), македонски револуционер.
- Мирчо Јуруков (1907 – 1963), македонски револуционер, публицист и историчар.
- Никола Младенов (1879/1880 –?), македонски револуционер.
- Петар (Кара Петар), војвода на ВМОРО.
- Спас Димитров (1877 - по 1918), македонски револуционер.
- Тодор Иванов Кацарски (1871 – ?), македонски револуционер, уапсен и мачен во врска со киднапирањето на Мис Стон, војвода на една чета за време на Горноџумајското востание во 1902 година.
- Александар Попаврамов Младенов (19. IV 1892 - ?), македонски револуционер, член на михајловистичкото крило на ВМРО.
- Христо Градевец, македонски револуционер.
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 159.
- ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Khristov, Khristo Angelov (1995–1999). Ent︠s︡iklopedii︠a︡ Pirinski kraĭ : v dva toma (1. izd. изд.). Blagoevgrad: Red. "Ent︠s︡iklopedii︠a︡". ISBN 954-90006-1-3. OCLC 34443506.CS1-одржување: датумски формат (link)