Вардарска бановина

Вардарска Бановина
	Вардарска Бановина
	Бановина на Кралството Југославија
	Местоположба на Вардарска БановинаВардарската Бановина (црвено) во рамките на; Кралството Југославија (светложолто)
Главен град	Скопје
Историја
	Површина
	Население
Претходи	Следи
Битолска Област; Брегалничка Област; Врањска Област; Косовска Област; Нишка Област; Скопска Област;	Област Битола; Област Скопје; Област Софија; Подрачје на Воениот Заповедник на Србија; Префектура Дебар; Префектура Корча; Префектура Призрен; Префектура Приштина;
Денес во	Македонија, Србија, Косово

Вардарската Бановина — административно територијална единица (бановина) во рамките на Кралството Југославија од 1929 до 1941 год. Се наоѓала на најјужниот дел на земјата, во чии рамки спаѓала целата територија на денешна Република Македонија, јужните делови од Средна Србија и југоисточно Косово. Именувана е по реката Вардар со административно средиште во градот Скопје.^[1]

На чело на бановината бил бан, именуван од кралот, по предлог од Министерскиот совет, со мандат од 4 години. Бановината била востановена е со посебен закон и во неа влегувале Вардарскиот дел на Македонија, Јужна Србија, областа Косово и речиси цела Метохија, со вкупно 36.672 км². Бановината била поделена на 44 околии (срезови) и 453 општини, подоцна намалени на 365.

Според статистиките од 1930 година, од деветте југословенски бановини во тоа време, Вардарската Бановина била најголема бановина со површина од 38.879 км², а четврта според население со 1,386,370 жители.^[2]

Граници

Карта на југословенските бановини.

Карта на Вардарската Бановина.

Според уставот на Кралството Југославија од 1931, Вардарската Бановина на север се граничела со границите на Зетската и Моравската Бановина, а на исток, југ и запад со државните граници на Бугарија, Грција и Албанија.

Историја

Бановината била создадена со новата административно-територијалната поделба на државата во октомври 1929 година, истовремено кога било сменето името од Кралство на Србите, Хрватите и Словенците во Кралство Југославија. Подоцна била потврдена и со следниот т.н. Октроисан устав од 1931 година.

Во 1941, силите на Оската во Втората светска војна ја зазеле Југославија, и со тоа Вардарска Бановина и ја поделиле помеѓу Бугарија, Србија под германска воена управа и Албанија под италијански протекторат. По Втората светска војна, јужниот дел од регионот станал Демократска Федерална Македонија додека северниот дел се припоил кон Демократска Федерална Србија, кои пак биле дел од Демократска Федеративна Југославија.

Демографија

Попис на населението на Кралство Југославија од 1931^[3] (по вероисповед)
вера	број на верници	%
православна	1.046.039	66,45%
римокатоличка	18.474	1,17%
евангелистичка	430	0,02%
останати христијани	2.346	0,15%
исламска	499.362	31,72%
без конфесија	7.594	0,48%
ВКУПНО	1.574.245	100%

Банови

Име (Роден–Починал)	Почеток на мандатот	Крај на мандатот
Живоин Лазиќ (1876—1958)	1929	1932
Добрица Матковиќ (1887—1973)	1932	1933
Драгослав Ѓорѓевиќ (1887—1973)	1933	1935
Ранко Трифуновиќ (1878—1939)	1935	1936
Душан Филиповиќ	1936	1936
Драган Пауновиќ	1936	1937
Марко Новаковиќ	1937	1939
Владимир Хајдук-Вељковиќ (1892—1939)	1939	1939
Александар Цветковиќ (1892—1939)	1939	1939
Александар Андреевиќ (1877—?)	1939	1940
Живоин Рафајловиќ (1871—1953)	1940	1941

Поврзано

Наводи

↑ Heinz Willemsen/Stefan Troebst: Schüttere Kontinuitäten, multiple Brüche; Die Republik Makedonien 1987-1995 in Egbert Jahn (Hrsg.): Nationalismus im spät- und postkommunistischen Europa. Band 2: Nationalismus in den Nationalstaaten, Verlag Nomos, 2009, ISBN 978-3-8329-3921-2, S. 517 (германски)
↑ Објавено од Централното Пресс Биро на Министерскиот совет, Белград, 1930 година.
↑ „Глас јавности: Попис 1931. по Бановини“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2022-10-21.

Надворешни врски

[HWST-1] Heinz Willemsen/Stefan Troebst: Schüttere Kontinuitäten, multiple Brüche; Die Republik Makedonien 1987-1995 in Egbert Jahn (Hrsg.): Nationalismus im spät- und postkommunistischen Europa. Band 2: Nationalismus in den Nationalstaaten, Verlag Nomos, 2009, ISBN 978-3-8329-3921-2, S. 517 (германски)

[2] Објавено од Централното Пресс Биро на Министерскиот совет, Белград, 1930 година.

[3] „Глас јавности: Попис 1931. по Бановини“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2022-10-21.

[1]

[2]

[3]