Борис и Глеб (староисточнословенски: Борисъ и Глѣбъ),[б 1] со крсни имиња Роман (Романъ) и Давид (Давꙑдъ),[се бара извор] биле првите светци канонизирани во Киевски Рус, после покрстувањето. Нивниот спомен се одбележува на 24 јули (6 август по грегоријанскиот календар).Предлошка:Huh

Борис и Глеб
Икона од 13 или 14 век
Страстотерпци
Роден(а) непознато,
Починал(а) ок. 1015–1019
Почитуван(а) во Православие
Римокатолицизам
Канонизација 1071, Киевски Рус од Митрополитот Киевски и на цела Русија
1724, Папската Држава од папата Бенедикт XIII
Слава

Историја

уреди

Според двете Житија на Борис и Глеб од 11 век, кое се припишуваат на Нестор Летописец и Јаков Црноризец, тие биле синови на Владимир Велики. Примарниот летопис тврди дека нивната мајка била Бугарка.[1] Борис се оженил и владеел со градот Ростов, и веројатно се сметал за наследник на киевскиот трон. Глеб, кој сè уште бил малолетен, владеел со најисточниот град Муром.[2]

Двајцата браќа биле убиени за време на кризата за наследување на тронот во Киев во периодот од 10151019. Примарниот летопис го обвинува Светополк I за заговорот за нивните атентати. [се бара извор]

  1. руски: Борис и Глеб, romanized: Boris i Gleb; украински: Борис і Гліб, romanized: Borys i Hlib

Наводи

уреди
  1. Войтович, Леонтій (1992). Генеалогія династій Рюриковичів і Гедиміновичів. Kyiv: Юніверс-93. стр. 24.
  2. "Princes Boris and Gleb", Orthodox America“. Архивирано од изворникот на 2008-10-07. Посетено на 2005-01-20.

Надворешни врски

уреди