Ѓорѓија Најдоски
Ѓорѓија Најдоски — македонски поет, раскажувач и романописец.[1]
Ѓорѓија Најдоски | ||
Роден | 18 февруари 1942 Лактиње, Македонија |
---|
Животопис
уредиНајдоски е роден на 18 февруари 1942 година во с. Лактиње, Охридско. Завршил Филолошки факултет во Скопје. Доктор по политички науки. Работи во Културно-информативен центар во Скопје. Член на ДПМ од 1967 година.
Библиографија
уреди- „Крвоболие“ (поезија, 1967)
- „Оклетија“ (поезија, 1973)
- „Дејан“ (роман, 1974)
- „Потонати океани“ (поезија, 1975)
- „Сказна за бронзеното срце“ (сказна за млади, 1977)
- „Патот, додека трае“ (поезија, 1985)
- „ВМРО (Об.) и журналистичката дејност на Димитар Влахов“ (научен труд, 1987)
- „Црвената песна на славејот“ (романизирана биографија за К. Абраш, 1988)
- „Ветар во градите“ (роман за млади, 1990)
- „Националната улица“ (роман, 1997)
- „Информативниот систем на Македонија“ (научен труд, 1999)
- „Осаменици“ (раскази, 2000)
Наводи
уредиОваа биографска статија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
- ↑ Македонски писатели/Macedonian writers, Друштво на писатели на Македонија, 2004, стр. 171.